Klik hier voor de foto’s van dag 11
Vandaag gingen we voor de tweede dag het Grand Teton National Park bezoeken. Omdat we de vorige dag veel gedaan hadden, sliepen we een klein beetje uit. Om half 8 stonden we op en maakten ons gereed voor het ontbijt. Ondertussen was er whatsapp-contact met het thuisfront gelegd en beloofd werd om onder het ontbijt de conversatie voort te zetten. Bij aankomst in de ontbijtruimte werden we welkom geheten en er was veel keuze om een ontbijt samen te stellen. Thee, geroosterde boterhammen en fruit waren weer onderdeel van dit prima ontbijt. Tijdens het ontbijt deelden we onze ervaringen via Whatsapp met het thuisfront en sloten hierna het ontbijt af. Om 9:00 uur stapten we in de auto en reden richting de Teton Pass om weer naar het Grand Teton Park te gaan. Het had s’ nachts duidelijk nog geregend en er hingen nog veel wolken in de bergen. In de pas aangekomen gingen de wolken op een gegeven moment over in een zeer dichte mist. We konden alleen stapvoets rijden en gelukkig konden we de afdaling weer vrij snel inzetten.
De wolken en mist verdwenen maar maakten plaats voor enige regen. Toen we eenmaal in het stadje Jackson aankwamen, regende het pijpenstelen en we dachten dat dit een verregende dag zou gaan worden. We moesten van daar nog 30 km naar het park en langzamerhand werd de lucht toch weer lichter. Er brak zelfs een klein zonnetje door. We besloten ons originele plan tot uitvoer te gaan brengen, en de boot te nemen die ons aan de andere zijde van het Jenny Lake zou brengen. Vandaar uit konden we een wandeling maken die ons naar een aantal verborgen watervallen zou brengen. We parkeerden de auto en liepen richting het haventje waar de boten lagen. We kochten twee kaartjes waarbij (O)pa natuurlijk weer korting kreeg vanwege zijn uitzonderlijk hoge leeftijd 🙂
Terwijl we wachten totdat we op de boot konden, begon de bestuurder van de boot een leuk gesprek met ons: Waar kwamen we vandaan, hoe zag onze reis eruit etc etc. Hij gaf aan dat de wandelingen nat en glibberig konden zijn en bood ons skistokken aan om de wandeling veiliger te laten verlopen. Natuurlijk vonden we dit een leuk voorstel en gingen op het aanbod in. Eenmaal op de boot kwam de zon er nog wat beter door en we dachten dat het deze dag wel goed zou komen. Na enige tijd ging de boot van wal en ondanks dat het windstil was moest (O)pa onderweg toch nog wel even zijn pet vasthouden.
Op het meer waaide het tijdens de vaart behoorlijk maar dat mocht de pret voor ons niet drukken. Voordat we aanmeerden gaf de kapitein nog een korte instructie over de bestemming en de mogelijke wandelingen. We besloten de “Hidden Falls” wandeling te gaan maken en begonnen aan een kleine doch stevige stijging. (O)pa klaagde echter totaal niet en spoedig zaten we 100 m hoger met uitzicht over het meer. We schoten de nodige foto’s en naderden de eerste waterval. Natuurlijk moest hier op de brug een foto worden gemaakt en we vervolgden daarna onze weg naar de grootste waterval aldaar.
Toen we daar bijna waren aangekomen verschenen er opeens twee marmotten (In Duits: Murmeltiere) en die zaten bijna op (O)pa z’n schoenen. Het bleek dat deze vrienden net uit hun winterslaap waren ontwaakt en druk op zoek waren naar eten. De twee marmotten gingen er snel vandoor en we hoopten er nog meer te zien. Helaas bleef het stil en we vervolgden onze weg naar de watervallen. We maakten daar de nodige foto’s en om bij de tijd te blijven maakten we ook een selfie 🙂 Hierna gingen we terug en zagen nog diverse marmotten over de rotsen en paden rennen.
Halverwege begon opeens de lucht te betrekken en begon het licht te regenen. Toen we eenmaal bij de haven aangekomen waren, regende het niet meer maar het plensde!!. We borgen alles snel in de rugzak en gelukkig had deze een ingebouwde “regenjas”. Die regenjas had (O)pa gelukkig ook aan, maar het wachten op de boot duurt tijdens een forse regenbui toch erg lang. Gelukkig stonden we vooraan en konden we op de boot onder de overkapping gaan zitten. De vaart duurde deze keer gelukkig erg kort en we konden snel van boord richting onze auto. In de auto deden we onze jassen snel uit en startten onze motor. We deden meteen de kachel aan. Hier heeft (O)pa eerst even zijn verzopen gehoorapparaten 🙂 gered en vervolgens zijn we zelf weer op temperatuur gekomen. Het plensde buiten behoorlijk door en we besloten richting Jackson-stad te rijden om daar een broodje te kopen. Het was ten slotte al twee uur s’middags en we rammelden behoorlijk van de honger. In de stad was het restaurant snel gevonden en we bestelden onze broodjes. Toen we eenmaal aan tafel zaten, hebben we nog wat leuke verhalen met het thuisfront uitgewisseld en buiten werd het ondertussen weer droog. Dit was een mooi moment om toch de rest van het programma van deze dag af te werken. Weer aangekomen in het park bezochten we eerst de John Moultain Barn. Natuurlijk waren de achterliggende bergen niet zo fraai als afgelopen zomer, maar toen moesten we er ook om kwart voor vijf voor opstaan.
Hierna hebben we nog Schwabacher Landing en de Snake River Overlook bezocht.
Het was ondertussen al weer vijf uur geworden en we vonden het een goed idee om maar eens naar het hotel terug te gaan. Net als gisteren moesten we nog een klein uur rijden en kwamen rond zes uur in het hotel aan. Een rustige avond maakte de dag compleet en we maakten alles gereed voor onze reisdag morgen. We gaan 600 Km+ rijden naar Provo, in de staat Utah, om daar te gaan overnachten. De dag erna staat dan het volgend National Park op het programma. Wordt vervolgd op het reisverslag van dag 12.
Klik hier voor de foto’s van dag 11
2G on Travel 2015 
Dat was een hippe Mac! Een keer niet zo’n aftandse plastice bedoeling… Wel een misterie waar jullie in de avond gegeten hebben 😃
LikeLike
Die marmotten zien er toch wel anders uit dan hun Zwitserse familieleden! Duidelijk is dat het voorjaarsseizoen toch ook prachtig is.
LikeLike