Klik hier voor de foto’s van dag 10
Vandaag was het weer verhuisdag. We gaan naar het volgende Nationale Park: Grand Teton. Dit park dankt zijn naam aan de immense fraaie bergketen die vanuit alle hoeken van het park zichtbaar is. De koffers werden gepakt en we liepen weer naar het ontbijt. Het was vandaag weer even koud als gisteren, met dit verschil dat er (nog) weinig wolken in de lucht te zien waren. Dankzij het lange weekend van de Amerikanen was het hotel, en dus ook de ontbijtruimte, redelijk vol. We konden nog net dezelfde plekjes als gisteren bemachtigen en maakten ons typisch Amerikaans hotelontbijtje klaar. De auto werd gepakt en we gingen op weg.
Om Grand Teton NP te bereiken moet er een route door Yellowstone NP gemaakt worden. We passeerden weer de toegangsposten van het park en zagen al vrij snel een groot aantal mensen langs de weg staan te kijken. Er waren weer bisons te zien met deze keer kleine kalfjes daarbij. Het was een grappig gezicht en we maakten wat foto’s.
We reden hierna weer verder en moesten een alternatieve route nemen. Er werd aan de weg gewerkt en deze weg was afgesloten na de Old Faithful. We moesten nu de grote “loop” in het park met de klok mee gaan rijden. Hierdoor moesten we ongeveer 35 Km extra afleggen, voordat we het park konden verlaten. Op het hoogste punt is het park ruim 2400m en dat was ook te zien aan de hoeveelheid sneeuw die nu, eind mei, er nog steeds ligt. We bereikten uiteindelijk het Yellowstone Lake en reden hier geruime tijd langs. Het was wel leuk om (O)pa te laten zien waar onze tent op de Bridge Bay Campground had gestaan. Er stond warempel nu ook een tent dus de aanwijzing was makkelijk gemaakt. We stopten nog even bij het meer en namen vervolgens afscheid van Yellowstone NP.
De zon had zich tot nu toe bij vlagen laten zien, maar nu werd het toch weer bewolkter. Op een gegeven moment begon het zelfs licht te regenen. We twijfelden of het deze dag dan nog wel goed zou komen. We zeiden tegen elkaar dat het hopelijk deze keer ook wel zou lukken. We moesten nu nog 60 km rijden en zagen onderweg bekende plekken van de voorgaande keren. Natuurlijk moesten we even stoppen bij de afgrond waar diep beneden de rivier door het dal kronkelt.
Opvallend daar is dat na de grote brand in 1988 de nieuwe bomen steeds meer de schade weten te herstellen. Het passeren van het toegangsbord moest natuurlijk vergezeld gaan van een foto. Omdat we best wel honger hadden besloten we daarna te stoppen bij Bridge Bay, waar we vorig jaar nog gekampeerd hadden. De General Store bleek open en we kochten een versgebakken broodje met een ham. Lekker om klaar te maken, zeker na al dat fastfood :-). We namen plaats op een bankje in de zon, en maakte onze boterhammen soldaat. Hierna ging de reis naar Lunch Tree Hill. Een heuvel met superuitzicht die door de initiatiefnemer van het Grand Teton NP, John D. Rockefeller, zo is genoemd. We hebben hier wat rondgelopen en (O)pa is even op het bankje gezet waar 3 jaar eerder zijn (klein)kinderen ook hadden gezeten.
Hierna gingen we even bij de Oxbow Bend kijken die door de bewolking helaas niet zo fraai was als eerder. (O)pa vond het echter allemaal prachtig en daar gaat het tenslotte om. Toen we daar aan het fotograferen waren, stopte er een auto met een viertal Limburgers. We knoopten een gesprek aan en zij bleken een deel van onze route ook te volgen. Zij boden aan om een foto van ons te nemen en zo hebben we in ieder geval een plaatje van ons samen. Als laatste maakten we nog een autorit naar de Signal Mountain. Eenmaal boven aangekomen werden we getrakteerd op een immens uitgebreid uitzicht over het park. Wij zeggen in ieder geval: een aanrader.
Nu moesten we toch echt richting ons hotel vertrekken want we zouden nog 95 km moeten rijden. We reden het park uit en begonnen aan een klim die ons naar de Teton Pass voerde. Het bleek een forse klim en deze eindigde op 2570m tussen nog veel sneeuwresten. De afdaling was echter snel gemaakt en al spoedig bereikten we het dorpje Driggs. Ook dit dorpje had weer het karakter van ons vorige dorpje West Yellowstone. Veel houten dorpse huizen en winkels in de stijl van de 19e eeuw. Aangekomen in het hotel checkten we snel in en gingen nog even wat nieuws lezen. Het restaurant was deze avond nog even adhoc uitgekozen. We zochten namelijk een leuk en lokaal restaurant en dat was, bleek later, prima gelukt. In een zijstraatje zat “The Royal Wolf” en deze tent zat propvol met locals die die aten, dronken en luidruchtig met elkaar spraken. De zaak zag er supergezellig en lokaal uit en we kregen een tafeltje achter in de zaak. Vanuit hier konden we mooi alles zien en we hadden ons waarschijnlijk ook zonder eten prima vermaakt :-).
We bestelden een appetizer en entree en vandaag viel de keuze op “kip” ;-). We hebben daar best wel een tijdje van genoten en keerden daarna huiswaarts. Dat bleek echter een uitdaging, want er was een flinke onweersbui losgebarsten. Gelukkig stond de auto vrijwel voor de deur, dus we renden alsof ons leven er vanaf hing. Eenmaal in het hotel hebben we de avond met onze standaard bezigheden gevuld. (O)pa leest zijn boek of iPad en de schrijver van dit verhaal maakt zijn foto’s en weblog in orde. Op naar dag 11 voor nog een dagje Grand Teton.
Klik hier voor de foto’s van dag 10
2G on Travel 2015 